Irlandia w wierszach

"Niech Święci będą zaskoczeni Twoim sukcesem!"
(West Cork toast)

"Mówią, że Ogród Edenu zniknął,
ale ja wiem, że kłamstwo o nim trwa-
Po prostu skręć w lewo na moście Finea
I zatrzymaj się w pół drogi do Cootehill"
(Percy French)


"Gdziekolwiek wędruję, nad tym się zastanawiam
 A myśl ta sprawia,że bardziej tęsknię, słodkie Cork, za Tobą
 Z twoimi dzwonami Shandon, które brzmią tak mocno nad
 miłymi wodami rzeki Lee"
(Francis Mahony)

"O, posłuchaj ballady biednego, irlandzkiego harfiarza
 I nie gardż wysiłkiem tej zwiędłej, starczej dłoni,
 Zapamiętaj jego palce, kiedyś mogły poruszać się sprawniej,
 By podnosić pamięć o jego drogim ojczystym kraju"
(tradycyjna pieśń przypisywana Patrickowi Donnelly)

"Oglądam taniec na środkowo atlantyckim niebie
kiedy prom samochodowy przecina
brzmienie Arranmore.
Za nami wznosi się szczyt MountErrigal ponad Rosses.
Obraca się samotny wiatrak."
(Denis Blake)

"Ponad wyżynami wilgotnymi od rosy
Niebo układa się miękko i perliście
Szmaragdowy świat wsłuchuje się
w wiatr buszujący w jęczmieniu"
(Katherine Tynan)

"Mówisz, wypijmy za Irlandię
...za jedyne miejsce,w którym można obserwować gwiazdy w deszczu."
(Theodore Deppe)

"Kiedy Irlandczyk przebywa poza Irlandią,
w innym środowisku,
staje się szanowanym człowiekiem"
(James Joyce)

"Irlandczyk potrzebuje trzech rzeczy:
ciszy,sprytu i tułaczki"
(James Joyce)


"Daleka droga do Tipperary
Ale wszystkie nasze serca tam spoczywają"
( Jack Judge)


"Ponad wyżynami wilgotnymi od rosy
Niebo układało sie miękko i perliście
Szmaragdowy świat wsłuchuje się
w wiatr buszujący w jęczmieniu"
(Katharine Tynan)



" Całe swoje dzieciństwo w Londynie,
    karmiona byłam miłością i tęsknotą mojego ojca,
    za Irlandią.
    Jego geny we mnie,domagały się powrotu do domu"
    (Clare McDonnell)


"Tam, koło wierzbowych ogrodów"

  Tam koło wierzbowych ogrodów
  Z najmilszą mą się spotkałem;
  Przebiegły wierzbowe ogrody
  Jej stópki niby śnieg białe.

  Mówiła, bym miłość brał lekko,
  Jak liście rosną w ogrodzie,
  A ja byłem młody, szalony,
  Nie śniło mi się o zgodzie.

  Na polu nad rzeką przy grobli
  Razem z najmilszą mą stałem,
  Na moim ramieniu oparła
  Swe ręce niby śnieg białe.

  Mówiła, bym życie brał lekko,
  Jak trawa rośnie nad rzeką,
  Lecz ja byłem młody, szalony,
  Teraz mnie gorzkie łzy pieką.
  (William Butler Yeats )
  tłumaczenie autorstwa Leszka Engelkinga

Tu, gdzie Ben Bulben łysy łeb obnażył,

Yeats leży w Drumcliff na cmentarzu.

Przy drodze wiekowy krzyż stoi,

Utarty napis marmuru nie zdobi;

Tylko na głazie wapiennym tej treści

Wyryto słowa, które sam kazał umieścić:

Tak samo chłodno spójrz

Na życie i na śmierć

Nie wstrzymuj konia, jedź!

(William Butler Yeats)


Nie mysl,że wiesz czym jest piękno
lub,że znasz jej drogie oblicze,
Zanim spojrzysz na starą Irlandię
o swicie roku "
>Mary Elizabeth Blake<


"Piję tylko z dwóch powodów...
kiedy chce mi się pić i kiedy mi się nie chce"
>Brendan Behan<
(http://pl.wikipedia.org/wiki/Brendan_Behan)
(http://www.youtube.com/watch?v=peswXEqQaW0)


"A kiedy ludzie mnie dostrzegą
Wszyscy podchodzą z radosnym
"Tutaj,to skrzypek z Dooney!"
I tańczą jak morskie fale"
>W.B.Yeats<
(Skrzypek z Dooney)


"Ci u wladzy piszą historię,
podczas kiedy Ci, którzy cierpią
piszą pieni,
a biorąc pod uwagę naszą historię,
mamy okropnie dużo piosenek"
>Frank Harte<
(http://www.youtube.com/watch?v=SfR0y4LY_-g&feature=related)



"I wątpię czy na wiecie istnieje cos,
co tak przyjemnie ożywia,
jak ogień torfowego paleniska
>Padraic Colum<
(http://en.wikipedia.org/wiki/Padraic_Colum>) http://pl.wikipedia.org/wiki/Derek_Mahon)



Wschód słońca w Morzu Irlandzkim,
świt nad Zatoką Dublińską
burzliwej nocy,
jedna drżąca gwiazda.
>Derek Mahon<
(


Drzewa jesienne wypiękniały,
Obeschły ścieżki leśne,
Pażdziernikowe niebo syci wodę
Pogodnym zmierzchem;
Na wodzie, gładkiej aż do skał krawędzi-
Pięćdziesiąt dziewięć łabędzi.
>W.B.Yeats<



Nie ważne, czy moje życie
trwać będzie tylko dzień i noc,
jeśli moje uczynki będą wypowiedziane
przez ludzi Irlandii.
>Cuchullainn<
(http://pl.wikipedia.org/wiki/C%C3%BAchulainn)


To dalekie wołanie do mej własnej ziemi,
sto lig lub więcej,
do wrzosowisk, gdzie śmigają wróżki
w Rosses i Gwedore,
Gdzie białogrzywe fale pysznią się
U skalistego brzegu Dooran
>Patrick MacGill<


Wysoko nad Cummon Strand'em łamią się stare głogi
We wściekłym wichrze, co z lewa dmie i spycha z drogi.
Pęka odwaga jak stary pień na wietrze pośród nocy,
Lecz myśmy w serach pochowali płomień oczu
Cathleen,Houlihana córy.

Wysoko nad Knocknarea wiatr spędził sine chmury
I piorun bił--niech mówi Maeve, co chce--w kamienie z góry
Złości, co są jak gromki szkwał, w sercach nam wrą ukropem,
Lecz każdy niziuteńko się pochyla, całuje ciche stopy
Cathleen, Houlihana córy.

Wysoko, het, na Clooth-na-Bare wezbrały żółte wody,
W lepkim powietrzu mokry wiatr nie daje ochłody.
Ciężkie jak ton wezbrane ciała nasze i krew chyża,
Lecz bielsza od wysokiej świecy u stóp Świętego Krzyża
Jest Cathleen, Houlihana córa.
>W.B.Yeats<